149
диафрагма етегінде, жүректе және өңеште үлкеңдігі 0,5-10 мм цисталар
табылады. Кейбір паразит төмпешіктері тастанып қолға қап-қатты сезінеді.
Балауы. Саркоцистозды мал өлексесін
сойып-жарып көргенде
анықтауға болады. Жай көзбен жүрек және тіл етін, диафрагманы және қаңқа
бұлшық еттерін қарап макроцисталарды іздестіреді. Егер макроцисталар
табылса, оларды ортасынан жарып, ішіндегі заттан жұғынды препарат жасап,
Романовский-Гимза әдісімен бояйды. Микроскөп арқылы зерттегенде,
препарат жағындысынан пішіні банан тәрізді мерозоиттар табылады.
Олардың цитоплазмасы көкшіл, ал ядросы қоңыр қызғылт түске боялады.
Бұлшық еттерді саркоцистозға компрессорлық әдіспен зерттейді. Ол
үшін зерттелуге алынған ет талшықтарын, метилен көгіне (1 мл бояуға 10 мл
су қосылады) салып, 15-20 минутқа қалдырады. Сонан соң,
талшық еттерді
компрессор шынылардың арасына салып, қысып езеді де, микроскөп арқылы
зерттейді. Мұндайда пішіні әртүрлі қара көкшіл микроцисталар табылады.
Еттегі саркоцисталарды анықтау үшін, люминесцентті микроскопия
әдісі де қолданылады. Ол үшін кесілген еттің бетіне ультракүлгін сәулесін
түсіреді. ОИ-19 жарық түсіргіші және УФС-3 жарық фильтрі қолданылады.
Қараңғы жерде ет ішіндегі эндозоиттар қызғылт сары түсті болып көрінеді.
Емі. Бұлшық еттері зақымдалатын саркоцисталардың аралық иелерін
емдеу тәсілдері әлі толық зерттелмеген. Ал саркоцистоздың ішектегі түрін,
яғни қарапайымдылардың тұрақты иелерін (ит пен мысық және адам)
емдеуге кейбір кокцидиостатиктер қолданылады (
кокцидин, кокцидиовит,
ампролиум, норсульфазол, химкокцид және т.б.).
Достарыңызбен бөлісу: