А.С. Ахиезердің «Россия. Критика исторического опыта» монографиясындағы Ресейдің өткенін историософиялық тұрғыдан тұжырымдалды. А.Я. Гуревичтің адамзат қоғамын тарихи антропологиялық тұрғыда зерттеуі Ресей тарихының көптеген проблемаларына жаңа көзқарастың қалыптасуына өз әсерін тигізді. Көп томдық «История человечества» кітабында ғалымдардың Ресей тарихын жаңаша пайымдауға талпыныс жасағандығының көрінісі еді. Ғылыми зерттеулерде тарихи процесті айқындаудың көп нұсқалылығы орын алды. Аймақтық тарихты зерттеуде айтарлықтай бетбұрыс жасалды. Өлкетану, жаңа зерттеу проблемалары, тарихтағы жеке тұлғаның ролі сияқты тақырыптар зерттеу объктісіне айналды. Тарихшылар зерттеудің негізгі объктісі адам екендігіне көз жеткізді.
Бақылау сұрақтары
1. Соғыстан кейінгі жылдары Кеңес қоғамында қандай идеологиялық өзгерістер болды?
2. Бұл өзгерістер тарих ғылымының дамуына қалай әсер етті?
3. Тарихшы–кадрлар дайындау мәселесі қалай шешілді?
4. Осы кезеңдегі кеңес тарихнамасының белді өкілдерін ата?
Тарихнамалық деректер:
Греков Б.Д.Киевская Русь. – М.-Л.: Изд-во АН СССР, 1944. – 347 с.
Греков Б.Д.Культура Киевской Руси. – М.-Л.: Изд-во АН СССР, 1944. – 75 с.
Греков Б.Д. Золотая Орда и ее падение. – М.-Л.: Изд-во АН СССР, 1950. – 478 с. (Совместно с А. А. Якубовским.)
Греков Б.Д. Крестьяне на Руси с древнейших времен до XVII века. – М.-Л., 1952–1954.
Зайончко́вский П.А. Военные реформы 1860–1870 гг. в России, М., 1952;. Проведение в жизнь крестьянской реформы 1861 г., М., 1958;Кирилло-Мефодиевское общество (1846–1847), М., 1959;. Кризис самодержавия на рубеже 1870–1880-х гг., М., 1964;Отмена крепостного права в России, 3 изд., М., 1968;. Российское самодержавие в конце XIX столетия, М., 1970;
Достарыңызбен бөлісу: |
