Трахтомировшылар барлаушыларға екі көлік берді, олар күтпеген көп олжамен лагерьге жөнелді.
Лагерьге келісімен Болатов бірден-аң құрама ко- мандиріне жүргізілген операция жайында бастан-ақ баяндады. Командир төртеуін де өзіне шақырып алып, олардың қолдарын қысып.
Тағы да алғыс айтамын! — деді.
Совет Одағына қызмет етеміз! — деді төртеуі де бір кісідей. Илько жымыңдап, күліп қойды.
1942 жылдың қысында Украинада тіпті аяз болма- ды. Бұл жерде түнде аздап қар жауатын, ал күндіз шүмектеп жаңбыр құюшы еді. Декабрь айындағы тын- ышсыз жауын жерді лайсаң, батпақ, саз балшық етіп жіберді. Бұл партизандардың қимыл жасауына едәуір қиындықтар жасады.
Мұның үстіне жау ңысты күні бүкіл селолар мен қалаларға күзетті күшейтті, жандармдар мен поли- цайлардың, күзетші солдаттардың санын көбейтті. Мұ- ның бәрі төңіректегі селолармен қатнасты қиындатты.
Қару-жарақ пен оқ-дәрінің тапшылығы осы кезде ерекше сезіле бастады, өйткені партизан отрядтары көптеген селолардан келіп қосылған жаңа күштермен толықтырылды. Олардың бәріне бірдей қару жетіспе- ді, оқ-дәрі тапшы болды.
Примак басңарған партизан құрамасы қысқы ай- ларда бөлініп-бөлініп кетті. Болатов отряды Панитов срмандарында тұрды, басқа отрядтар Хоцкий, Чер- касск және басқа ормандарға орналасты. Бұл қысқы жағдайда партизандардың маневр жасауына жеңілдік келтірді.
1942 жылғы декабрьдің — алғашқы жартысында Болатовқа Черкасск ормандарынан бірінші отрядтың командирі Николай Михайлович Попов келді. Ол пар- тизан құрамасының командованиесінің бұйрығын алып кепті. Бұл бұйрық бойынша Болатов пен Попов екеуі Вюнище селосындағы коммунист подполыцик Сергей Шпитальмен кездесуге тиісті. Бұл подполыциктің қа- рауында Ңызыл Армия бөлімдері шегінгенде қалды-
рып кеткен қару-жарақ, оқ-дәрі, азық-түліктің жер астында үлкен қоймасы бар екен. Бұл қазіргі кездегі қиындықтан құтылудың бірден-бір жолы еді.
Николай Михайлович Попов жақсы ұйымдастыру- шы, батыл, ержүрек командир еді. Ол партизандар құ- рамасындағы парасатты және беделді адамның бірі еді. Бірақ осы қасиеттерінің бәрі бола тұрып, оның аса үл- кен бір кемшілігі бар-ды. Ол жер жағдайын, төңірекгі абайламай қала беретін, орман ішімен жүз метр өт- сек-ақ болғаны, ол қайтып сол орнын таба алмайтын- ды. Ол әруақытта бір жөн-жоба көрсететін адамды ке- рек ететін-ді. Ол өзінің бұл осалдығын далада, тауда, орманда емес қалада өскендіктен дейтін. Оның бұл осалдығын білетін Болатов онымен бірге тек өзі емес, Ильконы да ертіп алып баруға ұйғарды, өйткені Илько бұл төңіректі бес саусағындай жақсы білетін.
Достарыңызбен бөлісу: |
