Мүәллиф: Руһуллаһ Мусәви Хумејни Нәшр едән: чап нөвбәсчи: Биринҹи Чап тарихи: 2008 Тираж: 3000



бет6/15
Дата03.07.2016
өлшемі0.52 Mb.
#173917
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   15

Аллаһын инајәти


Аллаһ Тәбарәкә вә Тәаланын өз бәндәринә инајәти олдуғу үчүн, онлара ағыл вериб, нәфси паклашдырмаға гүввә вериб, пејғәмбәрләр вә өвлијалар ҝөндәриб, ки, һидајәт олсунлар вә өзләрини ислаһ етсинләр, ҹәһәннәмин ағыр әзабына дүчар олмасынлар. Әҝәр бүтүн бунларла белә, инсан ајылмаса вә өз нәфсини паклаја билмәсә, Меһрибан Аллаһ башга јолларла ону ајылдыр; мүхтәлиф чәтинликләр, фәгирлик, јохсуллуг, хәстәлик вә бәлалара дүчар етмәклә онлары ојадыр. Бир тәҹрүбәли тәбиб, меһрибан вә маһир шәфгәтчи кими хәстә инсанларрын горхулу хәстәликләринин мүалиҹәсинә чалышыр. Әҝәр, Аллаһын инајәти она шамил олса, бу бәлалар она асан ҝәлир вә бунун да тәсириндән Аллаһа тәрәф јөнәлир вә паклашыр. Јол будур вә бундан башга јол јохдур. Амма инсан ҝәрәк өзү, өз ајағы илә бу јолу ҝетсин ки, та бир нәтиҹә алсын. Әҝәр бу јолдан да бир нәтиҹә алынмады вә дүз јолдан сапынмыш бәшәр мүалиҹә олмады вә беһишт не’мәтләринә мүстәһәгг олмады, ҹан верәркән она тәзјигләр варид олур ки, бәлкә гајытсын вә ајылсын. Әҝәр јенә дә тәсири олмазса, гәбирдә, бәрзәх аләминдә вә горхулу кечидләрдә сыхынтылар вә әзаблар варид едир ки, та бу инсан паклансын вә ҹәһәннәмә ҝетмәсин. Бунлар һамысы Һәгг-Тәала тәрәфиндән олан инајәтләрдирләр ки, инсанын ҹәһәннәмә ҝетмәсинин гаршысыны алыр.

Әҝәр Һәгг-Тәаланын бүтүн бу инајәт вә диггәти илә инсан мүалиҹә олмаса неҹә? Онда, нөвбәт ахрынҹы әлаҹ јолу олан, дағламаға чатыр. Әҝәр инсан бурада да пакланмаса вә (ҝүнаһларын чохлуғу нәтиҹәсиндә) мүалиҹәнин она әсәри олмаса, онда еһтијаҹ вардыр ки, Меһрибан вә Кәрим Аллаһ, өз бәндәсини одла ислаһ етсин, неҹә ки, гызыл ҝәрәк, одла халис вә пак олунсун.

Бу ајәнин « لابيثين فيها احقابا »јәни , онлар узун мүддәт орада галаҹаглар; 1 шәрһиндә рәвајәт олуб ки, “һүгб” о кәсләр үчүндүр ки, әсил иманларны галмыш олсун. Әҝәр иманымыз олса, сәнин вә мәним үчүндүр. Һәр “һүгб”-үн , јәни, “узун мүддәтин ” нечә ил олдуғуну Аллаһ билир.

Мәбадә иш о јерә чата ки, бу әлаҹларын һеч бири фајдалы вә тәсирли олмаја вә Аллаһын әбәди немәтләринә лајиг олмаг үчүн ахырынҹы дәрмана еһтијаҹ ола вә бунун үчүн инсанын бир мүддәт ҹәһәннәмә ҝетмәји лазым ола вә одда јана ки, та рәзилә әхлаглардан вә руһи чәтинликләрдән вә хәбис шејтани сифәтләрдән паклана , “ағаҹлары алтындан чајлар ахан ҹәннәтә ”1 ҝетмәјә ләјагәти ола.

Доғрусу, бу инајәтләр о бәндәләр үчүндүр ки, онларын ҝүнаһ даирәси о гәдәр чохалмајыб ки, Аллаһын инајәт вә рәһмәти онлардан тамамилә кәсилмиш ола. Бәлкә, о кәсләр үчүндүр ки, онларын һәлә дә ҹәннәтә ҝетмәјә зати ләјагәтләри вардыр. Аллаһ еләмәсин ки, инсан ҝүнаһларынын чохлуғуна ҝөрә Мүтәал Аллаһын дәрҝаһындан говула, рәдд ола вә илаһи рәһмәтдән мәһрум ола. Белә оларса, ҹәһәннәм одунда әбәди галмагдан башга һеч бир јол јохдур.

Илаһи рәһмәт вә инајәтдән мәһрум олуб, Онун гәзәб вә әзабына дүчар олмагдан горхун.

Сизин әмәл, рәфтар вә данышығыныз елә олмасын ки, она ҝөрә Аллаһын тофиги сиздән кәсилә вә әбәди одда галмагдан башга јолунуз олмаја. Сиз инди исти дашы, бир дәгигә дә олсун әлиниздә сахлаја билмирсиниз. Бәс ҹәһәннәм одундан горхун вә ону елми һөвзәләрдән вә руһанијјәт мүһүтүндән хариҹ един. Бу чәкишмә вә нифаглары гәлбиниздән узаг един, Аллаһын мәхлуглары илә ҝөзәл рәфтар един, јахшы давранын. Атифә вә меһрибанлыгла онларла доланын. Әлбәттә ҝүнаһкара гаршы, ҝүнаһ етдији үчүн вә һәддини ашдығы үчүн, јахшы олмајын. Онун пис вә дүзҝүн олмајан ишләрини үзүнә вурун вә онлары бу ишләриндән чәкиндирин. Амма, һәрҹи-мәрҹликдән чәкинин.

Аллаһын јахшы вә салеһ бәндәләри илә ҝөзәл рәфтар един. Алимләрә елминә ҝөрә, һидајәт јолунда оланлара јахшы әмәлләринә ҝөрә, ҹаһил вә наданлара исә Аллаһ бәндәләри олдуглары үчүн, еһтирам един.

Хошрәфтар, меһрибан, доғручу, пак вә бир-биринизлә гардаш олун. Сиз ҹәмијјәти пакламаг вә һидајәт етмәк истәјирсиниз. Өзүнү паклаја вә идарә едә билмәјән шәхс, башгаларыны неҹә һидајәт едәр?

Шә’бан ајындан нечә ҝүндән артыг галмајыбдыр. Бу нечә ҝүндә, төвбә етмәјә мүвәффәг, нәфсинизи ислаһ етмәјә вә сағлам нәфс илә мүбарәк Рамазан ајына дахил олмаға чалышын.


Шә’банијјә мүнаҹатындан нөгтәләр


Шә’бан ајынын1 әввәлиндән ахырына гәдәр “шәбанијјә мүнаҹатыны”2 охумаг ҝөстәриш верилибдир. Индијә кими бу дуа илә Аллаһ-Тәбарәкә вә Тәаланы мүнаҹат етмисиниз? Аллаһын рүбубијјәт мәгамыны танымаг вә она иманда бу дүанын али вә өјрәдиҹи мәзмунундан истифадә етмисиниз?

Бу дуанын барәсиндә ҝәлибдир ки, бу дуа һәзрәти Әли (ә) вә онун өвладларынын мүнаҹатыдыр. Пак имамларын (ә) һамысы бу дуа илә Аллаһы чағырыблар, онунла мүнаҹат едибләр. Бу мүнаҹат һәгигәтдә инсанын мүбарәк Рамазан ајында олан вәзифәләрини гәбул етмәјә һазырлыг вә ајыглыг үчүн бир мүгәддимәдир. Ола билсин, аҝаһ вә ајыг инсанлара да оруҹ тутмағын сиррини вә гијмәтли сәмәрәсини јада салмаг үчүн олсун. Пак имамлар (ә) чохлу мәсәләләри дуаларла бәјан едибләр. Онларын дуа дили илә бәјан етдикләри һөкүмләр, башга диллә дедикләриндән чох фәрглидир. Ән чох руһани, мәнәви, дәгиг илаһи мәсәләләри вә Аллаһа мәрифәт мәсәләләрини, дуаларын дили илә бәјан едибләр. Биз дуалары ахыра кими охујуруг, амма чох тәәссүфләр олсун ки, бу мәналара диггәт етмирик вә онларын нә истәдикләрини баша дүшмүрүк.

Бу мүнаҹатда охујуруг :

الهي هب لي کما ل الا نقطاع اليك ; و انر ابصار قلوبنا بضياء نظرها اليك ; حتي تخرق ابصا ر القلوب حجب النور فتصل الي معدن العظمه و تصیر ارواحنا معلقتا بعز قدسك

Јәни, Илаһи, мәнә ишләримин Сәндә хәтм олмасынын камалыны нәсиб ет вә гәлбимизин ҝөзләрини Өз ҝөрүшүнлә ишыгландыр ки, та гәлбимизин ҝөзләри нур пәрдәләриндән кечиб, Сәнин әзәмәт вә ҹәлал мәдәнини ҝөрсүн вә руһларымыз Сәнин иззәт вә мүгәддәс дәрҝаһына бағлансын.

“Илаһи һәб ли кәмаләл ингитаә иләјк” ҹүмләси, ола билсин, бу мәнаја олсун ки, аҝаһ олан илаһи шәхсијјәтләр, Рамазан ајы ҝәлиб чатмаздан габаг, өзләрини, һәгигәтдә дүнја ләззәтләриндән узаг олмаг вә ондан ајрылыг олан, бир оруҹлуға һазырлашдырырлар. Ишләрин Аллаһда хәтм олмасынын камиллији бу садәликлә әлә ҝәлмир. Фөгүл’адә чалышмалара, зәһмәт, ријазәт вә давама еһтијаҹы вардыр ки, та инсан бу ҹүр бүтүн гүввәсиндән истифадә етмәклә, Аллаһдан башга һәр бир шејдән өзүнү ајыра билә вә Аллаһдан башга шејләрә үз тутмамаға гадир ола билә.

Бүтүн азад инсанлыг сифәтләри, Аллаһдан башга бүтүн шејләрдән ајрылмагдадыр. Буну әлә ҝәтирә билән шәхс, бөјүк сәадәтә наил олмушдур. Лакин, азҹа да олса дүнјаја үз тутмагла, Аллаһа јөнәлмәк гејри-мүмкүндүр. Рамазан ајынын оруҹуну, онун бүтүн гајдалары илә истәнилән кими, јеринә јетирмәк истәјән шәхсә, дүнјадан тамам вә камил ајрылмағы вә тәкҹә Аллаһа үз тутмағы лазымдыр. О, шәхс јалныз бунунла гонаглығын мәрасим вә гајдаларыны јеринә јетирә биләр вә мизбанын1 мәгамыны мүмкүн олан гәдәр таныјар.



Һәзрәти Рәсули-Әкрәмин (с) бујруғуна әсасән, мүбарәк Рамазан ајында бүтүн бәндәләр, Мүтәал Аллаһын гонаглығына дәвәт олунублар. О јердә ки, Пејғәмбәр (с) бујурур: “Еј ҹамаат, Аллаһ ајы сизә үз ҝәтирди... вә сиз бу ајда Аллаһ гонаглығына дәвәт олундунуз.”2

Сиз, Рамазан ајына галмыш бу бир нечә ҝүндә өз фикриниздә олун. Өзүнүзү ислаһ едиб, Һәгг-Тәалаја үз тутун. Өз лајигсиз әмәл вә рәфтарыныздан истиғфар един. Аллаһ еләмәмиш, әҝәр ҝүнаһа мүртәкиб олмусунузса, мүбарәк Рамазан ајына дахил олмамыш, төвбә един. Дилинизи Һәгг-Тәала илә мүнаҹат етмәјә адәт етдирин. Мәбадә мүбарәк Рамазан ајында сиздән бири гејбәт, төһмәт вә хүласә бир ҝүнаһ баш верә вә илаһи не’мәтләр гаршысында вә Аллаһын гонаг сарајында ҝүнаһа батмыш һалда Бөјүк Рәббин мәһзәриндә оласыныз. Сиз бу шәрәфли ајда Аллаһ зијафәтинә дәвәт олунмусунуз « دعيتم الي ضيافت الله » Өзүнүзү Һәзрәти Һәггин әзәмәтли гонаглығына һазырлајын. Һеч олмаса оруҹун заһири әдәбләринә бағлы олун, јеринә јетирин. Оруҹун мәнасы тәкҹә јејиб-ичмәји тәрк етмәк дејил, ҝәрәк ҝүнаһлардан да өзүнү сахлајасан. Бу өзүнү дүнја ләззәтләриндән ајырыб, Аллаһа үз тутмаға башлајанлар үчүн олан оруҹун илкин гајдаларыдыр. (Аллаһын әзәмәт мәдәнини дәрк етмәк истәјән илаһи шәхсијјәтләр үчүн, оруҹун бундан да башга гајдалары вардыр) Сиз (бу јолда тәзә аддым атанлар) һеч олмаса оруҹун илкин гајдаларына вә әдәбләринә әмәл един. Гарнынызы јемәк-ичмәкдән горудуғунуз кими, ҝөз, гулаг вә дилинизи дә ҝүнаһдан сахлајын. Индидән дилинизи гејбәт, төһмәт, пис данышыг вә јаландан горумаға башлајын. Һәсәд вә башга шејтани рәзилә сифәтләри гәлбиниздән чыхарыныз. Әҝәр Аллаһдан башга шејләрдән үзүлүб, јалныз ишләринизин Онда хәтм олунмасыны әлдә едә билсиниз; өз әмәлләринизи халис вә ријасыз јеринә јетириниз; Инс вә ҹиндән олан шејтанлардан узаглашыныз. Заһирдә беләдир ки, биз белә бир үстүн мәгама чатмагдан мә’јус олуруг. Ән азы сә’ј един ки, оруҹунуз һарама гарышмасын. Бундан гејри сурәтдә, јәни әҝәр оруҹ олдуғунуз һалда, һарама дүшсәниз, оруҹунуз шәр’и ҹәһәтдән сәһиһ олса да, илаһи дәрҝаһда гәбул олунмајаҹаг вә јухары галхмајаҹаг. Әмәлләрин јухары галхмасы вә гәбул олунмасы, шәр’и ҹәһәтдән сәһиһ олмасы илә чох фәрглидир. Әҝәр мүбарәк Рамазан ајынын баша чатмасы илә сизин әмәл вә рәфтарынызда һеч бир дәјишиклик баш вермәсә, рәфтар вә јолунуз оруҹлугдан габагкы ајларла фәрг етмәсә, мәлум олур ки, оруҹу сиздән истәнилән кими јеринә јетирмәмисиниз. Јеринә јетирдијиниз оруҹ исә үмуми оруҹ (һејвани) олубдур. Аллаһ гонаглығына дәвәт олундуғунуз бу шәрәфли ајда әҝәр Һәгг-Тәалаја мәрифәт тапмадыныз, ја сизин мәрифәтиниз артмады, билин ки, Аллаһ зијафәтинә дүзҝүн варид олмамысыныз вә зијафәтин һаггларыны әмәлә ҝәтирмәмисиниз. “Аллаһ ајы” адланан бу мүбарәк ајда, Аллаһын рәһмәт гапыларынын бәндәләринин үзүнә ачыг олдуғуну вә шејтанларын (рәвајәтә әсасән) зәнҹирләрә чәкилдијини јаддан чыхармајын. Әҝәр өзүнүзү ислаһ едә вә паклаја билмәдиниз, нәфси әммарәни өз ирадәниз алтына ҝәтирин вә нәфси истәкләринизи ајаг алтда гојун, дүнја вә маддијјат илә әлагәнизи кәсин. Оруҹлуг ајы баша чатдыгдан сонра бу мәсәләләри әмәлә ҝәтирә билмәјиниз чох чәтиндир. Она ҝөрә дә бу фүрсәтдән истифадә един вә бу бөјүк фејз гуртармамыш, өзүнүзүн ислаһ, паклыг, сафлыг ишләриндә чалышын. Өзүнүзү оруҹлуг ајынын вәзифәләрини јеринә јетирмәјә һазырлајын. Белә олмаја ки, Рамазан ајы баша чатандан сонра, саат әл илә гурулуб, өз-өзүнә ишләдији кими, сиз дә шејтанын зәнҹирә чәкилдији бу ајда өз-өзүнә ҝүнаһ едәсиниз вә ислам ҝөстәришләринин әксинә әмәл едәсиниз! Бәзән ҝүнаһкар инсан һагдан узаглашдығына ҝөрә вә ҝүнаһларынын чохлуғу әсәриндә, зүлмәт вә ҹәһаләтә елә гәрг олур ки, даһа шејтанын вәсвәсәсинә еһтијаҹ олмур, инсан өзү шејтанын рәнҝинә дүшүр. Өз нәфси истәкләринин ардынҹа ҝедән вә шејтана табечилик едән кәс, тәдриҹлә онун рәнҝинә дүшүр.

Сиз гәсд един ки, һеч олмаса бу ајда өз әмәлләринизи ҝөзләјәсиниз вә Аллаһ-Тәаланын разы олмадығы рәфтар вә данышыглардан узаглашасыныз. Елә индиҹә, бу мәҹлисдә, өз Аллаһынызла әһд бағлајын ки, Мүбарәк Рамазан ајында гејбәтдән, төһмәтдән, башгаларынын пислијинә данышмагдан өзүнүзү горујаҹаг; дил, ҝөз, әл, гулаг вә башга бәдән үзвүләринизи өз ирадәниз алтына ҝәтирәҹәксиниз. Әмәл вә данышыгларынызы ҝөзләјәҹәксиниз. Ола билсин ки, сизин бу лајигли әмәлиниз (Аллаһ илә әһд бағламағыныз), Аллаһ Тәбарәкә вә Тәаланын сизә нәзәр етмәсинә сәбәб ола вә сизә мүвәффәгијјәт инајәт едә вә оруҹлуг баша чатдыгдан сонра ки, шејтан зәнҹирдән бурахылыр, бу вахт сиз, ислаһ олмуш оласыныз вә бир даһа шејтана алданмајасыныз. Јенә тәкрар едирәм ки, бу отуз ҝүн мүбарәк Рамазан ајында дил, ҝөз, гулаг вә башга бәдән үзвүләринизи горујун. Һәмишә диггәтли олун ҝөрүн ки, бу етмәк истәдијиниз әмәлин, дилинизә ҝәтирмәк истәдијиниз данышығын, бу ешитмәк истәдијиниз мәтләбин шәр’и ҹәһәтдән һөкмү нәдир?. Бу оруҹлуғун илкин вә заһири әдәбидир. Ән азы оруҹлуғун бу заһири гајдаларына әмәл един. Әҝәр бир кәсин гејбәт етмәк истәдијини ҝөрсәниз, гаршысыны алын вә она дејин ки, биз әһд бағламышыг ки, бу отуз ҝүн Рамазан ајында һарам әмәлләрдән өзүмүзү сахлајаг. Әҝәр ону гејбәтдән сахлаја билмәсәниз, о мәҹлисдән чыхын. О мәҹлисдә отурмајын вә гулаг асмајын. Бир кәс ки, мүсәлманлар онун әлиндән, дилиндән вә ҝөзүндән аманда дејил, о кәс мүсәлман дејил.1 О заһири мүсәлмандыр. Ла илаһә илләлаһын2 заһирини дејиб. Аллаһ еләмәмиш, әҝәр биринә ҹәсарәт, әдәбсизлик ја гејбәтә мүртәкиб олмаг истәсәниз билин ки, сиз Уҹа Рәббин мәһзәриндәсиниз, Онун гонағысыныз вә Һәгг-Тәаланын һүзурунда Онун бәндәләринә гаршы әдәбсизлик етмәк истәјирсиниз. Онлар Аллаһын бәндәләридирләр. Мәхсусән, әҝәр о елм әһли олуб, елм вә тәгва јолунда ола. Бәзән ҝөрүрәм ки, инсан бу әмәлләри васитәси илә бир јерә чатыр ки, өлүм вахты Аллаһы инкар едир. Аллаһ ајәләрини инкар едир. “Сонра онларын пис әмәлләринин нәтиҹәси бу олду ки, Аллаһын ајәләрини тәкзиб етдиләр вә онлара истеһза етдиләр.”3 Бу ишләр тәдриҹлә олур. Бу ҝүн бир һарам бахыш, сабаһ бир кәлмә гејбәт, о бири ҝүн бир мүсәлманы тәһгир вә... бу ҝүнаһлар јаваш-јаваш инсанын үрәјиндә анбара чеврилир вә үрәји гаралдыр. Инсаны Аллаһ мәрифәтиндән сахлајыр. Та о јерә чатыр ки, һәр шеји инкар едиб, һәгигәтләри инкар едир.

Бә’зи ајә вә рәвајәтләрин тәфсиринә әсасән, инсанын әмәлләри Аллаһ Пејғәмбәринә (с) вә пак имамлара (ә) ҝөстәрилир вә онларын мүбарәк бахышындан кечир.4 О һәзрәтләр бу хәталара вә анбара чеврилмиш ҝүнаһлара бахәркән, нә гәдәр нараһат олурлар? Аллаһ Пејғәмбәринин (с) нараһат олмағыны истәмәјин. Разы олмајын ки, о һәзрәтин мүбарәк гәлби сынсын вә гәмләнсин. О һәзрәт сизин әмәл намәнизи мүшаһидә, ону ғејбәт, төһмәт вә мүсәлманларын пислијинә данышыгла долу, үрәкләринизин дүшмәнчилик, һәсәд, кин вә бир-биринизә гаршы бәдбинликлә долу вә тамам диггәтинизин дүнја вә маддијјат олдуғуну ҝөрәндә, Аллаһ Тәбарәкә вә Тәаланын вә мәләкләрин һүзурунда хәҹаләт чәкмәси мүмкүндүр ки, онун үммәти вә ардыҹыллары илаһи не’мәтләрә гаршы нашүкүр олуб, Аллаһ әманәтләринә хәјанәт едибләр. Инсана бағлы олан бир шәхс, һәтта онун нөкәри дә олса белә, әҝәр бир хилаф иш ҝөрмүш олса, бу инсан үчүн хәҹаләт ҝәтирир. Сиз дә Пејғәмбәрә (с) бағлысыныз. Сиз елми һөвзәләрә дахил олмагла, өзүнүзү ислам фигһинә, Аллаһ Пејғәмбәринә (с) бағламысыныз. Әҝәр бир пис әмәл етсәниз, бу о һәзрәтә гајыдыр вә она ағыр ҝәлир. Сизи нифрин етмәји дә мүмкүндүр. Аллаһ, Пејғәмбәри (с) вә пак имамларын (ә) ниҝәран олмағына, кәдәрләнмәјинә разы олмајын!

Инсан гәлби пак вә ишыглы бир ҝүзҝү кимидир. Дүнјаја үз тутмаг вә чохлу ҝүнаһ етмәјин әсәриндә гаралыр. Амма әҝәр инсан ән азы оруҹуну Һәгг-Тәала үчүн халис вә ријасыз јеринә јетирсә (демирәм ки, башга ибадәтләри халис олмасын, бәлкә бүтүн ибадәтләри халис вә ријасыз јеринә јетирмәји лазымдыр), шәһвәтдән, ләззәтләрдән узаглыг вә Аллаһдан башга бүтүн шејләрдән үзүлмәк олан бу ибадәти (оруҹу), бу бир ајда јахшы јеринә јетирсә, ола билсин ки, бунунла да илаһи фәзиләтләр онун һалына шамил олуб, үрәк ҝүзҝүсүнүн гаралығыны ондан паклаја. Үмүд вар ки, ону тәбиәт аләминдән вә дүнјәви ләззәтләрдән дөндәрсин вә “Гәдр ҝеҹәсинә” дахил олмаг истәркән, өвлијалар вә мөминләр үчүн һасил олан нуранијјәти, о да әлә ҝәтирсин.

Белә бир оруҹун әҹри, Аллаһын өһдәсинәдир; неҹә ки, бујурур: “Оруҹ мәним үчүндүр вә онун әҹрини дә Өзүм верәҹәјәм”.1 Бу оруҹун әҹри башга бир шеј ола билмәз. Не’мәтли ҹәннәт белә бир оруҹун гаршысында дәјәрсиздир вә онун мүкафаты сајыла билмәз. Амма әҝәр инсан оруҹ ады илә ағзыны јејиб-ичмәкдән бағласа вә ҹамаатын гејбәтини етмәјә ачса, мүбарәк Рамазан ајынын ҝеҹәләриндә, ҝеҹә мәҹлисләриндән истифадә едиб, буну фүрсәт билә, сәһәрә гәдәр мүсәлманларын гејбәтини едә, онлара төһмәт вура, һөрмәтсизлик едә, онун оруҹуна һеч бир шеј вермәзләр. Белә бир оруҹун она һеч бир јахшы тәсири олмајаҹаг. Бәлкә, белә бир оруҹ тутан шәхс, гонаглыг мәҹлисинин әдәбләринә вә һаггына риајәт етмәјиб вә өз не’мәт саһибинин һаггыны зај етмиш олур. Бир не’мәт саһиби ки, инсанын јарадылышындан габаг һәр ҹүр јашајыш вә асајыш вәсиләләрини вә тәкамүлүнә сәбәб олан бүтүн шејләри һазырлајыб, онун һидајәти үчүн пејғәмбәрләр ҝөндәриб, сәмави китаблар назил едиб, инсанын нур мәнбәјинә вә әзәмәт мә’дәнинә чатмасы үчүн, гүдрәт вериб, ағыл вә дәрк инајәт едиб, кәрамәтләр верибдир. Инди дә бәндәләрини дә’вәт едиб ки, Онун гонаг евинә варид олуб, бөјүк не’мәт сүфрәсинин кәнарында әјләшсинләр вә баҹардыглары гәдәр о һәзрәтин шүкрүнү јеринә јетирсинләр. Бәс бәндәләрин Онун сәрилмиш не’мәт сүфрәсиндән бәһрәләниб, онларын ихтијарында гојулмуш асајиш вәсиләләриндән вә сәбәбләриндән истифадә етмәји сонра да өз саһиб вә мизбанлары илә мүхалифәт едиб, вә онун зиддинә гијам етмәкләри, дүздүрмү? Аллаһын онлара вердикләри вәсилә вә сәбәбләри, Онун истәјинин әксинә ишләтмәкләри дүздүрмү? Инсанын өз саһибинин сүфрәси башында отуруб, әдәбсиз әмәл вә рәфтары илә һөрмәтли мизбана вә өз не’мәт саһибинә һөрмәтсизлик етмәси вә ҹәсарәт етмәси, мизбанын пис билдији вә хошламадығы әмәлләрә мүртәкиб олмасы нашүкүрлүк вә дуз-чөрәји танымамаг дејилми?

Гонаг ҝәрәк һеч олмаса, өз мизбаныны танысын вә онун мәгамына мәрифәти олсун. Мәҹлисин әдәб вә гајдаларыны таныјыб, әхлаг вә нәзакәтин әксинә олан бир әмәлин ондан баш вермәмәсинә чалышсын. Мүтәал-Аллаһын гонағы ҝәрәк, Һәзрәти Зул-Ҹәлалын Аллаһлыг мәгамына ариф олсун, ону танысын. Елә бир мәгамы ки, пак имамлар (ә) вә бөјүк илаһи пејғәмбәрләр (ә) һәмишә ону даһа камил танымаг истәјибләр вә белә бир нур вә әзәмәт мә’дәнинә әл тапмағы арзу едибләр; “Илаһи гәлб ҝөзләримизи өз ҝөрүшүн нурујла ишыгландыр, та нур пәрдәләриндән кечиб, әзәмәт вә ҹәлал мә’дәнинә говушсун.”1

Аллаһ зијафәти, елә һәмин “әзәмәт мә’дәнидир”. Аллаһ Тәбарәкә вә Тәала бәндәләрини нур вә әзәмәт мә’дәнинә дахил олмаг үчүн дә’вәт едибдир. Лакин, әҝәр бәндә лајиг олмаса, белә әзәмәтли вә ҹәлаллы мәгама варид ола билмәз. Аллаһ Тәала бәндәләрини бүтүн хејир вә јахшылыглара, чохлу руһани вә мәнә- ви ләззәтләрә дәвәт едибдир. Амма әҝәр белә бир али мәгамда олмаға һазыр олмаса, варид ола билмәз. Руһи алудәчиликлә, рәзилә әхлагла, гәлбин ҝүнаһлары илә рүбубијјәт мәһзәриндә неҹә һазыр олмаг олар вә әзәмәт мә’дәни олан Рәббин, гонаг сарајына неҹә дахил олмаг олар? Бу ләјагәт вә һазырлыг истәјир.

Үзүгаралыгла вә зүлмәт пәрдәләринә бүкүлмүш алудә үрәклә бу руһани мә’на вә һәгигәти дәрк етмәк олмаз. Ҝәрәк, бу пәрдәләр јыртылсын вә үрәкләрә чәкилмиш, Аллаһ вүсалына мане олан гара өртүкләр кәнар олунсун ки, нурани вә әзәмәтли илаһи мәҹлисә дахил ола биләсән.




Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   15




©dereksiz.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет