140
соғуға дейін барды. Сосын
«оны алып кеткен кезде бәрі
құдықтың түбіне тастауға келісті».
Құдыққа тасталған Юсуф оның түбіндегі бір тастың үстіне
тұрды. Сол уақытта Аллаһ тағаладан уахи келді:
«Оған: «Әлбетте, оларға өздері сезбеген күйде осы істерінің
хабарын бересің», – деп уахи еттік».
Сол кезде оның жүрегінде Аллаһ тағаланың көмегімен осы
құдықтан шығатынына бір сенімділік пайда болды. Ал
бауырлары әкелеріне не уәж айтатындарын ойласып,
кеш бата
үйлеріне қайтты.
«Олар іңірде әкелеріне жылап келді де,
Яғқубқа: «Уа, әкеміз! Біз жарысып кеткенде, Юсуфты
заттарымыздың жанына тастаған едік, сонда оны қасқыр
жеп қойыпты. Енді расын айтсақ та, бізге сенбейсің ғой», –
деді. Сондай-ақ олар оның жейдесіне өтірік қан жағып
әкелді».
Ибн Аббас (Аллаһ әкесі екеуіне разы болсын):
«Олар бір
қойды сойып, оның қанына Юсуфтың жейдесін былғап әкелді», –
деген.
Яғқуб жейдеге қарап: «Бұл қандай рақымы мол қасқыр!
Баламды жеп, көйлегіне тимепті», – деп:
«Олай емес! Сендерге
нәпсілерің бір істі жақсы көрсеткен екен. Енді көркем сабыр
керек. Айтқандарыңа Аллаһтан жәрдем тіленеді», – деді».
Юсуф уәзірдің үйінде
«Бір керуен келіп, сушыларын (құдыққа)
жіберді. Ол
Достарыңызбен бөлісу: 
