Аны тулпар аты къушжетер, ата къуш, ана къуш, ата бёрю, ана бёрю, эки билгич уку, сора къадар китабы

Гула Бурчнуму урду?!

Тёрт мюйюзюн тайдырды,

Ууатып накъут тахын,

Ол женглерин къайырды.

Жилян кибик сызгъырып,

Тие эди къылычы.

Къоркъакъ патчах къычырыкъ

Этди, жиляп, сытылып.

Сюйсенг, жаухар берейим.

Кеч! Жесирлерим алты

Мингдиле – жиберейим.

Бу кюзгючюкню да ал.

Алан батыр, санга бой

Салама, алай а жал

Барып тилейме: сау къой.

Бош кюзгю тюйюлдю бу,

Алан пелиуан. Табу

Этип береме санга,

Муну саугъама сана.

Саугъа бармыды манга?!

Бурч патчах, жиля, улу:

Таш ашатайым санга!

Тюп этейим къалангы,

Гунч этейим кесинги!

Къумгъа жауунча, сингип

Кетсин жерге къарангы, -

Деди да, уруп, къадыр

Къулакъ Бурчну ёлтюрдю.

Къууанч келтирди Батыр.

* * *
Харра къаладан жети

Кече тохтаусуз учуп,

Биттир танг ала жетди

Аланнга, арып, жунчуп.

Хан къаланы узакъдан

Таныды ол. Ожакъдан

Башын арсар къаратып,

Жайды тери къанатын.

Тургъан биттирни киштик

Кёрюп къойду да, аны

Бойнундан тутуп тюшдю.

Сора Асбекни, къаты

Макъырды да, уятды.

Ол жазылгъан къанатын

Юзюп, аллына атды.

Ийген къуугъунну окъуп,

Ойлаялмады сабыр

Жангыз жашына къоркъуп.

Къушжетерине иер

Салды уллу элмендер,

Энди Харра Къаланы

Ол жер бла тенг этер!

Алды сауут-сабасын,

Жек къамчини да алды.

Къайгъы, къаяча басып,

Узакъ жолгъа атланды.

Къалмасын, бир жугъума

Жарар», - деп, Батыр, сылап,

Тап салды хуржунуна.

Келген жолу бла ол

Терк тебреди ызына.

Тик, къыйын эсе да жол,

Бурч патчахны къызына,

Жилянкъуйрукъ обургъа

Ашыгъады жаш, тюбеп:

«Бу этгенинг неди?!» - деп

Анга къаты сорургъа.

-Жетип къалгъынчы Асбек,

Сурхузакны тирилтип,

Къаты темирден тогъуз

Жан салайым, эритип, -

Деди да, сокъду къобуз.

Сурхузак ёрге турду,

Ол, жаралы пил кибик,

Узун созуп, къычырды,

Къууанды, къызны танып.

Къыз а Асбекни жанып:

-Бир кёрейим энди ат

Ойнаталсанг къаламда! –

Деди. – Энди ол налат

Жашынг мени къолумда!

Аты Батырны сакълап,

Тынгысыз кишнейди, хар

Кишнегени сайын жар

Тюше, субай бусакъла,

Деу эменле ууала,

Къаяла да зангырдай,

Чууакъ кёк да, мияла

Таууш этип, зынгырдай.
Бир заманда Батыр, от

Болуп, тышына чыкъды.

Атын иш да кёрмей, ол

Жилян къызгъа ашыкъды.

Алп тулпары, къуушалай,

Жашны ызындан жетди.

Жаш, алтын жалын сылай,

Тулпарын эркелетди.

Батыр учхан атында?!

Бошду Батыр. Урушхан

Эталмаз аны бла,

Тогъуз да жаны бла.

Жанлары уа – темирден!

Къарадыла кёмюрден

Аны тогъуз жаны да,

Мор къарады къаны да.

Эди къара Сурхузак,

Эмегенча мазаллы

Эди харра Сурхузак.

Бир башы, жети аузу,

Жез кёзлюдю, темиркъол.

Юсюне гыйы ауса,

Эслеген да этмез ол.

Алты салта бурну, беш

Къулагъы, кёзю уа – жюз.

Къаш башы сайын – мюйюз…

Къаты боллукъду сермеш.

Анга ууун тюкюрдю,

Батыр жашха арсарсыз

Сурхузакны юсгюрдю.

Таш, агъач ашай, бир деу

Чыкъды къая артындан.

Ол, кюкюрей, гюрюлдей,

Алп батыргъа атылды.

Элгенмеди пелиуан

Не абызырамады.

Шибляча урамыды?

Сызгъырады, учады.

Сурхузакны къылыкъсыз

Уруп, къанын чачады.

Аямады кесин жаш,

Базгъынды къоркъабилмез.

Сурхузаг' а, таудан таш

Келип тийсе да, ёлмез.

Ургъуй къапхан кибик да

Кёрюнмейди анга ол…

Энди, Сурхузак, сакъ бол!

Къууанса да жардамгъа.

Жигит адам махталсын!

Шукур батыр адамгъа!

Чабадыла душманнга.

Сурхузакны кёзлери

Боялгъандыла къаннга.

Жюз кёзюнден ол жаннган

Кёзю сауду. Бу талмаз

Деу къармалмаса, анга

Киши къарыу эталмаз.

Жаш аямайды кесин,

Урады, кючюн салып.

Аны от жаннган кёзюн

Батыр къойдуму алып?!

Сермешдиле батырла,

Жар оюла, жер кёче,

Демлешдиле батырла.

Тогъуз жанындан бири

Сауду, энтта – ичинде.

Жек къамчини кючюнден

Элмендер Асбек тири

Къымылдайды алыкъа,

Токъмагъы къая буза…

Тюйюлдю бу Сурхазак!

Ёкюрдюмю? Алайлай,

Таш таууш этди да кёк,

Учуп кетди Сурхузак.

Кетмезсе! – деди Асбек.

Чыкъды Асбек да кёкге…

Демлеш созулду кёпге.

Харра Сурхузак ауур

Жаралы эсе да, бой

Салмады, баш урмады:

«Асбек, жанымы сау къой!» -

Деп жалына турмады.

Жокъ эди. Ёрге туруп,

Шау этип къойду аны,

Къарнына гебох уруп.

Сонгура, къолун, бутун

Тёммегинден айырды…

Толмады да умуту.

Желмаууз болуп, къачды.

Къарны тоймады ашап,

Таш да кемирди ачдан.

Сызгъыргъаны кёкледе

Жел болду, боран болду,

Жулдуз букъу кётюре

Къой жолда, Тейри жолда.

Агъач киши болду ол.

Халкъ къалай этсин отун?

Баугъа кесилгенди жол.

Къолгъа тюшюп, ууалды.

Сора эки да башлы

Деу айыу болуп къалды.

Онг билеги тенгизде

Гыммы болду – хан жилян.

Бурнунда сюек бизден

Тенгиз эмегенле да,

Сарыуекле, жинле да,

Деуле да къоркъгъан жилян,

Учмай башлады анда.

Жокъду энди чабакъ да,

Айрыкам а – туманда.

Урмайдыла жагъаны.

Аяз желчик окъуна

Тозуратмады аны.

Ханс, къамиш басып, бадыр

Болур да къалыр тенгиз…

Анга баз боллукъ батыр

Бармыды? Къайдам, тейри.

Хум къалада тохтады.

Хазнагъа ие болуп,

Кеси къонду тахтагъа.

Шау къолда - Къубу къолда

Къаудан басхан тёбеге

Ушагъан губу болду.

Асбек терк энди жерге,

Жаны тансыкълап тургъан

Алп жашына тюберге.

Азийнаны хыйнысы

Хорламады аланы.

Кёкюрегине къысып,

Тансыкълады уланын

Айтхылыкъ асыл Асбек,

Къууанды Батыр да бек.

Обур жыртды чачларын,

Кётюралмай жюреги

Аланы къууанчларын.

От этди да дебекгюр,

Кийиз къамчини ары

Атды: эшитмесин бир

Жан да аны хапарын.

Кесин атды жилян къыз,

Жаннган отну ичине

Кирип кетди жалан къыз.

Кюйюп, урходук болуп

Къалгъынчы къамчи, анга

Тийди да, кукук болуп

Чыкъды къыз, уллу жаннган

Къызыу отдан. Ол учуп

Кетди къара орманнга…

Этди атасы ханнга.

Бай терекни тюбюнде

Асбек къурманлыкъ этди,

Шат тау жылтырай кюнде,

Кёбелейни тепсетди,

Асланжюрек уланы

Алп болуп къайтханына,

Уллу Бирсил Аланны

Энди боллукъ ханына.

Аланны сибил къызы

Субайды ариу журдан…
Арпа бозадан къызып,

Былай башлады жыран,

Синнар къылларын чала:

-Тынчлыкъ бер, Уллу Алан

Журтубузгъа Кёк Тейри,

Уллу Тейри, Бек Тейри.

Берекетли, къууатлы

Болсун жашау сырыбыз,

Учуп баргъан къанатлы

Болсун жарыкъ жырыбыз…

Журтну айтхылыкъ бийи.

Жокъ эди да сабийи,

Бек къыйнала эди хан.

Бирде, минип атына,

Ол кетип къалгъан эди.

Кёп термилген къатыны

Тулпар жаш тапхан эди:

Чашчыгъы-сары алтын,

Эки да жюрекчиги.

Алп жаш боллугъун айтып

Тура эди кенг, къаты

Къанга кёкюрекчиги…
Жыран батыр уланны

Хапарны айтып берди.

Асыл Текки да аны

Махтап сёлешди тёрден.

Сонгура жамауутха

Ма былай айтды чалбаш:

Тийиншли болгъанды жаш. –

Къынгыр къач да тартды ол:

Пелиуан, батыр да бол! –

Къарт акъылман да айтды

Жигитлик ишлеринден:

Хау, алай атайма мен.

Нарт къылычынгы аузун

Къачха чанч, - деп тиледи.

Сора юч кере, узун

Созуп: «Батырас!» - деди.

Бийик кёкден эннгенди,

Эки бёрю да эки

Жанына сюелгенди,

Эки уку да эки

Имбашына къоннганды,

Алп аты да, къуушалап,

Чабып, жортуп, жетгенди.

Сыйлы Тейри, Бек тейри!

Сенсе мени шагъатым, -

Батырас болсун аты! –

Къылыч аузун салып алп

Батырны имбашына,

Къарт алай атады ат

Ханны жигит жашына.

Бетин Теккиге буруп,

Тынгылай эди жигит.

Аланны багъанасы,

Бу ишни магъанасын

Ангылай эди иги.

Анга сыра бердиле.

«Эсенлиги! Саулугъу! -

Деп, аякъ кётюрдюле.

Сора Алтын Терекге,

Жамауатха, Асбекге

Баш урду хашкен батыр,

Бёрю сют ичген батыр!

ОНУНЧУ БАШЫ

Пелиуанды, багъатурду.

Жигитни да жигитиди,

Батырны да батырыды.

Къамасы темир жонады,

Созулады семсери уа.

Айтылгъан къазауатчыды.

Боккасы къурчдан къатыды,

Болатданды кюбеси уа.

Сюнгюсюн, томуроугъача,

Ол сослан ташха къадайды.

Алп, марап, садакъ атса уа,

Гъарш жулдузларын урады.

Къоркъмайды жигит жукъдан да.

Эшитмезсе кишиден да.

Зорлукъну къанлы жаууду,

Намысха да сакъ адамды.

Алп Къаспар уста уучуду.

Юйреннген къушу да барды,

Ол окъдан къызыу учады.

Алп анга Темир Тырнакъ деп

Бошму атагъан сунаса?

Къуш, жетип, къаплан тутады,

Къаядан кийик атады.

Ол, шибля кибик, урады.

Мардасыз, кемсиз кючлюдю.

Барды аламат аты да.

Ол, къундузча, дум къарады,

Къошкъулакъды, инчгебелди.

Мангылайында, жулдузча,

Акъ къашхачыгъы да барды.

Жюгени – сары алтынды,

Иери таза кюмюшдю,

Ёзенгилери – жезденди,

Тёрт налы уа болатданды.

Къамчисин а ууатханды,

Ол анга керек тюйюлдю.

Алп Къаспар хазар элменди,

Жаш эсе да – багъатурду.

Сёлешген сёзю – сабырды,

Атлашы таукелди дайым.

Боз бёрюча бир тажалды, -

Ол арымайды артал да.
Алп Къаспар хазар элменди,

Пелиуанды, багъатурду,

Батырны да батырыды,

Жигитни да жигитиди.

Ол бирде уугъа чыкъгъанды,

Бир уллу доммай атханды.

Доммайны сойгъанды эрлай,

Терисин да сыдыргъанды.

Ол этгенди, шишлегенди,

Биширгенди, тишлегенди,

Жараулу тойгъанды. Сора,

Жукълагъанды да къалгъанды.

Кёргени уа бу болгъанды:

Ол нюрлюдю жулдуздан да.

Сыбызгъыча, бир субайды

Ол ариу. Аты Панийди.

Алп Къаспар хазар элменди,

Айтылгъан къазауатчыды.

Асланны да, къапланны да

Къол жуммак этип атады.

Бу кёрген тюшю уа энди

Ауара этип къойгъанды.

Аш ашамай, суу да ичмей

Тохтагъанды. Бу къаяча,

Пелиуан жаш гъашыкъгъамы

Хорлатып къояр? Хоу бир да!
Бош аурууду ол. Кеси да

Къарыусузлагъа тиеди.

Алп Къаспар а багъатурду,

Пелиуанды алп Къаспар а.

Деп айтса, кёкден айны да

Алаллыкъ озгъур батырды.

Сюймеклик-гъашыкгъ а неди

Багъатур жашха?! Болса да,

Тынчлыгъы уа къуругъанды,

Баш тёбен болгъанды ол да.
Алп ахырында, болалмай:

«Не ёлюрме, не табарма

Ол сейир ариу къызны!» - деп,

Талмазгъа иер салгъанды.

Барма, къой», - деп кюрешгенди

Къарт аппа. Алай Къаспар а:

«Кёп тюшле кёргенме, аппа,

Игисин да, аманын да

Жел элтгенди, хау. Алай а

Бу манга къууанчды, не да

Къыйынлыкъды. Не болса да,

Тюшюмю ахырына уа

Чыгъаргъа керекме, аппа, -

Деп атын жолгъа бургъанды.
Кёпмю, азмы айланнганды,

Азмы-кёпмю жюрюгенди:

Ол орманлагъа киргенди,

Къумлада да ажашханды.

Ат солутмай, аш ашамай,

Къанмай жукъудан, суудан да,

Ауушсуз таудан аугъанды.

Сора, жол не къол айырмай,

Бир чыгыр таугъа чыкъгъанды.
Алп Къаспар хазар элменди,

Узакъда къала кёргенди.

Тигелеп баргъанды, сора,

Къоркъмай, арбазгъа киргенди.

Ким айып этер къоркъса да:

Къала баш чырчаладанды!

«Ким барды?» – деп сёлешгенди.

Акъ къала дёнгюрдегенди,

Таш, агъач таууш этгенди,

Кёкча, от чакъгъанды, сора

Бир ачы кюкюрегенди.

Тёгерек да бурулгъанды.

Сора, жел жетип, ачханды

Эшигин, кенгнге кергенди.
- Ким эсенг да, бусагъат! – деп

Батыргъа хыны этгенди,

Жаныгъанды: - Ким эсенг да,

Къол жагъыу этип къоярма! –

Къаладан, жашха юргенди.

Бурнундан тютюн бёркгенди,

От бёркгенди аузундан а.

Деп базантургъа чапханды,

Туз киштикча, сюлесинча,

Секиргенди, бууайым деп…

Кюн чыкъгъанды да батханды.

Ай, кюзгюча, жарытханды

Кёк кёлню, таула къарын да.

Ит башлы бла Къаспар а

Сермешедиле, бир талмай,

Бир тохтамай демлешелле,

Жаралы да, ач, суусап да

Болгъанларына къарамай.

Согъушадыла ала уа.

Ит башлы да арыгъанды,

Арыгъанды алп Къаспар да.

Ол кючден тебе эсе да,

Душманын а хорларыкъды.

Кёлсюзлюк досу тюйюлдю,

Шуёху эрликди дайым.

Алп сермеп, бодуркъунуча,

Душманын жерге ургъанды.

Тау зангырдагъанды, кёг а

Ой, бутакъ-бутакъ чакъгъанды.

Ит башлы, суугъа батханча,

Тас болгъанды – жер жутханды.

Ол, ашыкъмай, сакъ киргенди.

Хан, патчах да сукъланырча

Хант къанга хазыр эсе да,

Аш ашар кючю уа энди

Къалмагъан эди артал да.

Тапчаннга таяннганлай а,

Бузоучу хомух жашчыкъча,

Жукълагъанды да къалгъанды.

Алп жети кече, жети да

Кюн, уянмай, жукълагъанды.
Ол, сегизинчи кече уа,

Жеринден чартлап тургъанды.

Ат кишней, Темир Тырнагъ а

Къычыра эди аямай.

Тышына чабып чыкъгъанды

Пелиуан Къаспар. Чыкъса уа

Аллайгъа чыкъсын: укуча,

Бир тюклю да, тырнакълы да

Къарттакай кесин бузады,

Къычырады, къыжырайды,

Сакъалы, заба саламча

От жана, узун чачы да.

Жашымы жоюп, дагъыда

Сен тапчанымда жатханса,

Бозамдан ичип! Бир айтчы,

Не дертинг болуп келгенсе?!
- Барды, хау, дертим! Къан алмай

Кетерик тюйюлме энди?

Къаллай бир адам жойгъанса

Сен къанлы къала ишлерча

Сюеклеринден? Бир айтчы!
- Ит кючюк, айтхан угъай да,

Баш токъмагъынгы, мычымай,

Чартлатырма да, къапныча,

Къазыкъгъа чанчып къоярма! –

Деп, Уку Къартчыкъ тепгенди.
Биягъы дёнгюрдегенди

Акъ Къала, зангырдагъанды.

Бир ачы таууш этгенди.

Арбазгъа, къайдан эсе да

Суу келип, кётюрюлгенди.

Тот туман болуп, басханды.

От къартчыкъ. Къаспар а жукъ да

Кёрмей, амалсыз болгъанды,

Жан-жанын сермейди хаман,

Къычырады. От къартчыгъ а,

Тюк юзюп, хыйны этеди.

От аскер женгил жетерча.

Ол шайтан дууа окъуйду.

Жел этип, къанат къагъады,

Туманны чачады хаман,

Алп батыр аллын кёрюрча.

Зууулдап, учуп жетди да,

Амалсыз этди атны да,

Батырны да. Жокъ амал а.

От жауун жаугъанча, быллай

Къыяма уа ким кёргенди?!

Къартчыкъгъа окъла къуяды.

Къалкъаны атын, кесин да

От дидинледен къорурму?

Не хазна. Ала тешмезча

Тегерей, кюбе да жокъду.

Отсакъал Уку Къартчыгъ а.

«Бир амал къалай тепмам?!» – деп,

Алп батыр таукел этеди.

Ол, кёкге къарап, гыбытча

Бир жауун булут кёргенди.

Садагъын тартханды, эрлай,
Жюз да окъ салып, атханды.
Алп элек-элек этгенди

Булутну: жауун жаугъанды.

От жаннган дидин аскер да

Ёчюлгендиле мычымай.
Алайлай темир тырнакъ къуш

Чорбатдан къагъып алгъанды

Къартчыкъны. Къаспар батыр а

Къартчыкъгъа хыны соргъанды:

- Айтчы, не этейим энди?! –

Сора, ачыуун тыялмай,

Алп аны кёкге сызгъанды.
Кёпмю-азмы сакълагъанды

Алп Къаспар? Таууш келгенди.

Къычыргъан Уку Къартчыкъды:

- Кеч манга! – деп жалынады, -

Тут, маржа, жерге тийгинчи!
Биягъы темир тырнакъ къуш

Къартчыкъны къагъып алгъанды.

Сора ол кийиз топнуча,

Алп базантургъа атханды.

Терк сау эт, эзип къойгъунчу! –

Деп сакъалындан тутханды

Багъатур жаш. – Бол, сакълатма!

Ансы, айтханынг – мардады.

Къычыргъанды да, ашыкъмай,

Тешикге кирип кетгенди.

Къачаллыкъ тюйюлдю бир да:

Жаш сакъалындан тутупду.

Тешикден ол, кёп да турмай,

Кюбюрчек алып чыкъгъанды.
- Жойгъанларымы, къалдырмай,

Жанларын бери жыйгъанма.

Ач да, ёлгенле бары да

Сау боллукъдула алгъынча.

Жигит, ачхычы ма буду, -

Деп, алтын жюлгюч бергенди.

Кюбюрчекчикни ачханды.

Ат, адам сюекди демей,
Жан киргенди барына да…
Алп Къаспар хазар элменди,

Пелиуанды, багъатурду.

Тирилген улан да, эр да

Къаспаргъа алгъыш этгенди,

Батыргъа махтау салгъанды.
- Борчубуз алай уллуду,

Биз ёлюп кетгинчи дайым

Табылып турлукъбуз, батыр,

Не тюрлю ишинг болса да! –

Деп айтхандыла бары да.
Алп Къаспар хазар элменди,
Айтылгъан къазауатчыды.
- Къарындашларым! – дегенди, -

Сиз башыгъызгъа эркинсиз.

Жол берген Тейри кесиди,

Досла, тюбеширбиз энтда!

Тап состар ташдан да энди! –

Деп айтхандыла ала да,

Ант этгендиле эрлеча.

Алп Къаспар батыр уланды.

Ол Уку Къартха соргъанды:

- Сюйгеним – Паний къайдады?

Айтмасанг – кюлтюм этерме!
- Базантур Къаспар, ёлтюрме

Ансы, айтханынг – мардады.

Къаракъаш Паний? Бол, хайда!

Ары сау жетмезсе сен да:

Къаф элменликге, къушха да

Жокъду жол. Сёзюм кертиди.

Жигит, ызынга къайтсанг а…

Ызынга къайтсанг керекди.

Багъатур, - акъыл юйретмей!

Ансы, Пилсюек къала уа –

Былайдан узакъ тюйюлдю.
- Панийчик андады сора?..
- Хау, Паний анда жашайды.
- Нек турабыз сора?! Хайда!

Тебрейик ингир болгъунчу! –

Деп, Къаспар ашыкъдырады

Къартчыкъны, Уку Къартчыгъ а:

Батыр, - дейди, - къочхарлача,

Къагъыша туралла хаман!

- Не эди да сора? – дейди

Алп Къаспар а, сан да этмей.

- Насыбынг да, къыйынынг да

Ол таула арасындады…
Алп Къаспар хазар батырды,

Айтылгъан уста уучуду.

Ол тарпанына миннгенди,

Къартчыкъны уа ычхынмазча

Ат къанжыгъагъа къысханды.
Алп Къаспар хазар жигитди,

Жел, боран этип барады.

Къочхарлача, бир да талмай,

Къагъыша тургъан таула уа,

Батырны кёрюп, бютюн да

Къутургъандыла. Къарачы!

Бир бирлерине чабалла.

Кёк кюкюреген сунарса –

Таш таууш алай ауурду.

Ёталлыкъ болурму? Эшта!

Ат жулдузча учалырмы?

Не хазна. Къалай болсун да?

«Кёк Тейри, аманатынгма, -

Деп Къаспар таукел болгъанды,

Жан къоркъуу уллу эсе да.

Ётерге ол къаст этгенди.

- Энтта нёгерлик этерсе,

Тулпар, деп санга базама.
- Сен эрлик этсенг, - дегенди

Ат да, - нёгерлик этерме!

Ёзенде къаты чапханды,

Бек къаты чапханды, сора

Чырмаусуз ётюп кетгенди.

Къушча барыуун тохтатмай,

Жол жингирикге жетгенди.

Алайда, айры терекча,

Жол айырылгъан этеди.

Ол тауусулгъунчу хаман

Бар, излегенинг андады, -

Деп къартчыкъ алай айтханды.

Багъатурду, пелиуанды.

Панийни къоймам деп тапмай,
Ол къазакъ бёрю болгъанды.
Ат жоргъа салып барады,

Бийикде къалкъады къуш а.

Нек эсе да тынгысызды

Къуш: бир къарелди кёргенди.

Бираз баргъанлай Талмаз да

Тынгысызлыгъын айтханды:

Не къадар келебиз, Къаспар?

Бу къартчыкъ хыйла этмез деп

Мен ийнаналлыкъ тюйюлме…

Къаспар, Къаспар, бир къарачы:

Ол сюек – адам сюекди.

Иш кёргендиле: доммайча,

Бир уллу, бир мюйюзлю таш

Къаяны теше турады.

Таш санлы, багъыр башлы да

Харраны къутултургъады

Мураты. Алайды. Бурун

Нартладан къайсы эсе да

Къаягъа сугъуп къойгъанды

Харраны, бери чыкъмазча.

Сен бизни?! – деп чамланнганды

Базантур жаш. – Айтчы, къайры

Келтиргенсе? Мен сени!.. – деп?

Сакъалчыгъындан тутханды,

Тёгерек бургъанды, сора

Тёбеден сызгъанды. Ол а,

Ташлагъа тийип, къууукъча