І бөлім. Азамат тарихында білім берудің, мектептің және педагогикалық ой- пікірлердің дамуы



бет38/139
Дата11.10.2023
өлшемі1.23 Mb.
#480401
1   ...   34   35   36   37   38   39   40   41   ...   139
дәріс кешені Педагогика2014

Әбу Насыр Әл-Фараби дана ғалым, ағартушы, ұлағатты ұстаз Әл-Фарабидің өз заманындағы бі­лім, ғалым, өнер, оқу-тәрбие, ағарту ісінен артына мұра , үлгі өнеге тағылым қал­дыр­мағаны жоқ деуге болады. Одан қалған ғылыми еңбектің саны жүзден астам. Астрономия,астрология, математика, логика, музыка, дәрігерлік табиғат ғы­лымдары, социология, лингвистика, поэзия-риторика, философия, педагогика сияқ­ты ғылымдар саласының барлығына ден қойған. Әл-Фарабидің ғылым сүй­ген шәкірттері де көп болған. Әйгілі Ибн-Сина Фарабиден тәлім алғанын өзі де жа­зып кеткен: «Аристотельдің метофизикасын түсіне алмай жүрген кезімде Бұ­хар­дың базарынан Фарабидің осы жөніндегі кітаптарын сатып алдым. Сол арқы­лы Аристотельді түсіндім» делінген оның жазбаларының бірінде.
Әл-Фараби еңбектеріндегі халықтық педагогика мәселелері дәлелді ашып түсіндірілді. Егер ресми педагогика түрлі әлеуметтік топтардың мүдделерін білдіретін саяси, құқықтық философиялық, моральдық, эстетикалық және діни кезқарастардың ықпалы қашаңда сезіліп отырса, халық педагогикасы бүл ықпал­ға үшырағанмен, түтас алғаңда халықтың ойы мен мүддесін, ұрпақты тәр­бие­­леу мен оқыту жайлы түсінігін білдірді.Бала төрбиесі, қоғам мен халықтың балаларды оқыту жөніндегі камқор­лы­ғы, жастарды халық өміріне байланысты білімдермен қаруландыру, балаға оның жеке жөне жас ерекшеліктерін ескеріп шын жүректен қамқорлықты қа­рым-қатынас - мұның бәрі Әл-Фараби педагогикалық жүйесінің құрамды бөлігі бод­ды. Халықтан алып пайдаланылған көптеген ережелер оның ілімінің демо­кра­тиялық, гуманистік өзегін құрады және оның педагогикасының озық бағыт­ты­лығын күшейтті. Әрине, ұлы педагогтың халықтық тәрбие дәстүрлерін алып пайдаланып және оны өз жүйесіне енгізіп қана қоюмен шектелмеуі әбден та­би­ғи. Ол педагогикалық құбылыстардың жиынтығын байыптады, тәрбие және тәр­биелеу орындары мәнін түсіндіруге жаңа мазмұн беріп, әрі қарай шығар­ма­шы­лықпен дамыта алды.Оның пікірінше, оқу, білім алу, ғылым адамы болу, адамгершілік және тәрбие мәселерімен тығыз байланысты. Тәрбиеге анықтама бере келіп, Әл-Фараби: "Тәрбиелеу дегеніміз – ха­лық­тардың бойына білімге негізделгенн этикалық ізгіліктер мен өнерлерді дарыту әдісі деген сөз... тәрбиелеу кезінде халықгар мен қала түрғындарына білімге негізделген қасиеттерден туатын іс-әрекет жасау дағдысы сіңіріледі, олар осын­дай іс-әрекетке жігерлендіріледі, осы әрекетті жасау тілегі қоздырылады, осы қа­сиеттер және бұлармен байланысты әрекеттер адамдардың жан-дүниесін баурап алатыңдай және адамдарды осыған жан-тәнімен құштар ететіндей болуы көзделеді" деп жазды.
Тәрбие мәселесін Әл-Фараби осындай кең мағынада түсіне отырып, тәр­бие­нің жалпы халықтар мен қала тұрғындарының өмірінде алатын, атқаратын орнын жоғары бағалайды. Дұрыс тәрбие берілмеген халықтар мен қала түрғын­да­ры "надан" халықтар немесе қала тұрғындары (қоғам өкілдері дегені) деп ата­лып, ондай қалалардың түрлері, адамдарыңда кездесетін нашар мінез-құлық, іс-әрекеттер сипатталады.
Әл-Фараби бұл жерде адам бойына этикалық ізгіліктерді білім, тәрбие арқы­лы дарыту, сол арқылы адамның игі әрекеттерге талпынуы, ол әрекеттерді жан-тәнімен ұнатуы туралы айтып отыр. Этикалық ізгіліктерді адам бойына да­ры­туда Әл-Фараби тәрбиелеудің екі түрлі әдісін атап көрсетеді: бірінші – илан­дырғыш нақыл сөз, сезімге әсер еткіш нақыл сөздер әдісі; бұл әдіс арқылы адам­дарды өз еркімен игілікті істер жасауға жігерлендіруге болады; екіншісі - өз еркімен, өз қалауы бойынша жөнге келмейтін жөне сөзге құлақ аспайтын "бү­­лік­ші, сенімсіз", ересек адамдарға қолданылатын күштеу әдісі.
Қазақ хандығы дәуіріндегі қоғамдық өзгерістердің әлеуметтік сала­сына ықпалы.
Хандық дәуір (ХІУ-ХІХ ғ.1жартысында) қазақ халқының өз алдына дербес
хандық құрып, тайпалар бірлестігі мен феодалдық мемлекеттік іргетасын қалап, нығая бастаған дәуірі болды. Қазақ жырауларынының толғау тебіреністері тәлім-тәр­биелік мазмұны жағынан ғана емес, сонымен бірге рухани эстетикалық, отан­шылдық мәні жағынан да аса маңызды болды. Жыраулар жаугершілік за­ман­да хандар мен бектердің қолбасшысы, батырлардың ақылғой кеңесшісі бо­лып, жорыққа бірге аттанды, ру-тайпаларға басшылық етті, майдан көріністерін жыр­ға қосты, ерлікті мадақтады, майданда кеткен батырларды жоқтап, ел қай­ғы­сын бөлісіп, жырлады.


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   34   35   36   37   38   39   40   41   ...   139




©dereksiz.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет